Dzień z życia japońskiego dziecka – słuchając opowiadania  o zwykłym dniu naszych japońskich rówieśników próbowaliśmy wcielić się w ich role; poznaliśmy podstawowe zwroty, przedmioty codziennego użytku oraz zwyczaje obowiązujące
w Japonii. Szkoła jest bardzo ważna. Do dobrej nauki przykłada się szczególną wagę. Dzieci uczą się w szkole matematyki, przyrody, języków obcych. Szczególne miejsce zajmuje nauka czytania i pisania. Dopiero w wieku 15 lat dzieci opanowują umiejętność czytania, pozwalającą im na lekturę gazety codziennej.  W oparciu o duże wzory znaków japońskich oznaczających słowo „ja”, „kobieta”, „mężczyzna”  próbowaliśmy kaligrafować. Nie było to łatwe!

Prawie wszystkie dzieci chodzą do popołudniowej szkoły juku, gdzie doskonalą swoje umiejętności czytania, pisania, liczenia. W szkole tej poznają także tajniki narodowych sportów, takich jak: SUMO, KARATE, KENDO, AIKIDO, JUDO, gier, np. KENDAMA, sztukę układania kwiatów –IKEBANĘ, formowania drzewek – BONSAI oraz sztukę składania papieru– ORIGAMI. W każdej dziedzinie, nie tylko w sporcie, zdobywa się kolejne stopnie wtajemniczenia. Spróbowaliśmy zrobić najprostszą grę  KENDAMĘ. Do jej wykonania potrzebne były: drewniany koralik lub zrobiona z modeliny kulka z dziurką na przestrzał, plastikowa łyżka oraz sznurek o długości ok. 40 cm.

 Następnie urządzaliśmy zawody w łapaniu kulki na łyżkę. Trzymając łyżkę za trzonek, wprawiamy sznurek
w ruch i próbujemy umieścić kulkę na miseczce. Do domu dziecko japońskie wraca dość późno.

 Autor: Anna Kalinowska